Hodnicima na Palama i u Bijeljini odjekuju i odjekivaće Vaše riječi – Diko, bre, tako se uči Nasledstveno pravo!

Učiti od najboljih privilegija je rijetkih – Profesore, hvala Vam što ste bili i ostali dio nas!

Ministarstvo spoljnih poslova Srbije saopštilo je da će Knjiga žalosti biti otvorena u zgradi Ministarstva (Kneza Miloša 24, Beograd), kao i elektronska Knjiga žalosti na adresi: Ova adresa el. pošte je zaštićena od spambotova. Omogućite JavaScript da biste je videli..

Prof. dr Oliver Antić rođen je 16. juna 1950. god. u Beogradu, gdje je završio cjelokupno školovanje (osnovnu školu, gimnaziju i Pravni fakultet 1975. god.). Magistrirao je 1978, a doktorirao 1983. god. na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Na osnovu Fulbrajtove stipendije bio je na stručnom usavršavanju u SAD školske 1987/88. godine.

Na Pravnom fakultetu u Beogradu biran je u sva saradnička i nastavno-naučna zvanja: spoljni saradnik (1975–1978); asistent-pripravnik (1978–1980); asistent (1980–1984); docent (1984–1990); vanredni profesor (1990–1996) i za redovnog profesora 1996. god. Na Pravnom fakultetu u Beogradu, od 1984. god. do penzionisanja držao je nastavu na osnovnim studijima i postdiplomskim studijima na predmetima iz uže naučne oblasti građansko pravo. Bio je mentor prilikom izrade više magistarskih teza i doktorskih disertacija. Držao je nastavu i na pripremanju kandidata za polaganje notarskog ispita i pravosudnog ispita u R. Srbiji.

Profesor Oliver Antić bio je jedan od nastavnika sa najdužim stažom na Pravnom fakultetu Univerziteta u Istočnom Sarajevu. Na našem fakultetu predavao je od 1995. godine, od kada je fakultet zbog ratnih dejstava nastavio sa radom na Ilidži, pa do penzionisanja. Bio je jedan od prvih koji je pomogao da i u ratnim i u poratnim godinama fakultet normalno dјeluje. Držao je nastavu na osnovnim i postdiplomskim studijama.

Bio je dekan Pravnog Fakulteta u Beogradu u periodu 1998–2000. god., a direktor Instituta za uporedno pravo u periodu 1997–2001. god. Bio je šef Katedre za građansko pravo na Pravnom fakultetu u Beogradu i na Pravnom fakultetu u Istočnom Sarajevu. Bio je član Uređivačkog i Organizacionog odbora Kopaoničke škole prirodnog prava i glavni urednik naučnog časopisa Godišnjak Pravnog fakulteta u Istočnom Sarajevu.

Prof. dr Oliver Antić bio je ambasador Republike Srbije u Portugaliji, kao i glavni pravni savjetnik u Ministarstvu inostranih poslova Srbije. Takođe, bio je savjetnik predsjednika Republike Srbije za pravna pitanja. Profesor Antić bio je predsjednik državne Komisije za donošenje Zakona o nasleđivanju Srbije, član Komisije za Zakon o obligacijama Srbije, potpredsjednik Komisije za polaganje pravosudnog ispita, član Komisije za donošenje Zakona o javnim beležnicima, te član Komisije za donošenje Građanskog zakonika Srbije.

Bio je autor preko dvadeset monografskih publikacija i preko stotinu članaka, koji čine najznačajnije naučno štivo u oblasti građanskog prava i predstavljaju obaveznu literaturu na većini pravnih fakulteta na prostorima bivše Jugoslavije. Radovi profesora Antića štampani su u najznačajnijim svjetskim i evropskim publikacijama, kao što su Kluwer Law Interanational i Juris-Classeur.

Ovo su opšte stvari za koje javnost zna, a ono za šta javnost ne zna, mislimo da je mnogo važnije:

Javnost ne zna da su u ratnim godinama profesori na Pravni fakultet u Srpskom Sarajevu većinom dolazili sa Pravnog fakulteta u Beogradu i to pod budnom pratnjom snajperista dok su putovali jedinim i zaobilaznim putem preko Sumbulovca, Hreše, Vogošće do Ilidže, da su se sa istim tim snajperistima preko nišana družili dok su držali predavanja, da su topovske i minobacačke granate a kasnije i avionske bombe označavale početak i kraj časa, da su ti isti profesori potpuno besplatno dolazili i učili naše studente prvih tri-četiri godine, da sem skromnog ručka, još skromnijeg prevoza a pogotovo skromnog prenoćišta ništa za uzvrat nisu dobijali. Iako ne bi trebalo spominjati jer dobročinstvo je najglasnije kad je najtiše, treba pomenuti da je profesor Antić bio jedan od dobrotvora prilikom izgradnje manastira Pjenovac kod Han Pijeska, ktitor Svetosavskog hrama, kao i jedan od prenumeranata Fototipije Sarajevskog prepisa Zakonopravila Svetoga Save, na šta je pozivao i druge oko sebe pa i same profesore i studente našeg fakulteta.

Svim zaposlenima, kao i bivšim i sadašnjim studentima Pravnog fakulteta, na ponos i polzu je što su imali čast da uče od cijenjenog profesora koji je svojim znanjem i trudom zadužio ne samo akademsku i stručnu nego svekoliku kulturnu i nacionalnu javnost. Vaš doprinos u izgradnji obrazovnog, naučnog i kulturnog bića Srba s obje strane Drine, u svim srpskim zemljama, bio je i ostao neizmjeran o čemu će svjedočiti vrijeme pred nama!

Profesore, neka Vam je laka crna zemlja i blaženi pokoj!